Mihajlo Pupin jedan je od najpoznatijih srpskih ali i svetskih naučnika, bio je profesor na Univerzitetu Kolumbija i počasni konzul Srbije u SAD.
Ovo je odlomak iz njegovog autobiografskog dela „Od pašnjaka do naučnika“ za koje je 1924 godine dobio Pulicerovu nagradu. U ovom odlomku možete videti da je Pupin imao sasvim obično detinjstvo, da je bio radoznao i da je voleo da sluša priče.
Od pašnjaka do naučnika
I danas, kada se setim svoga detinjstva u Idvoru, osećam da je da je glavni smisao duhovnog života na selu održavanje i negovanje starih tradicija…
Verni starim običajima Srba, u dugim zimskim večarama Idvorci su održavali svoja posela. Kao dečak, ja sam bio na mnogima od njih u kući svoga oca. Stariji ljudi bi posedali oko tople peći na klupi napravljenoj od istog materijala kao i sama peć, obično od mekih cigala, omalterisana i okrečena. Ljudi su pušili i razgovarali, a izgledali su kao senatori, samozvani čuvari sve mudrosti u Idvoru. Kraj nogu starijih sedeli su na klupicama mladi ljudi, a pred svakim od njih, stajala je kotarica u koju su krunili žuta zrna sa velikih kukuruznih klipova. To bi radili celo veče.
Starije žene sedele su na malim klupama duž zida; one su prele vunu, lan ili kudelju, šile ili vezle. Kao majčinom ljubimcu, meni je bilo dozvoljeno da sednem pored svoje majke i slušam reči mudrosti i mašte iz usta starih ljudi, a ponekad i iz usta srednjovečnih ili mladih, ako bi im to stariji dozvolili. S vremena na vreme, zapevale bi žene poneku pesmu koja je bila u vezi sa pomenutim događajima. Na primer, kada mi neko od starijih ljudi završio besedu o Karađorđu i njegovim borbama protiv Turaka, žene bi zapevale pesme u kojima se slavi hrabri Karađorđev vojvoda Hajduk Veljko, koji je sa šakom Srbijanaca branio negotin od velike turske vojske pod Mula-pašom. Ova hrabra četa, kako je pesma opeva, podeća na onu malu četu Grka u bici na Termopilima.
Mihajlo Pupin
Idvor
Idvor je srpsko selo kraj Tamiša, nalazi se u opštini Kovačica, u Južnobanatskom okrugu. Iako je Idvor malo selo, danas je svetski poznato po činjenici da se u njemu 1854. godine rodio Mihajlo Pupin.
U Pupinovu čast u njegovom rodnom selu nalazi se muzej, smešten u zgradi stare škole podignute 1843. godine kao i Narodni dom – njegova zadužbina selu u kome je proveo detinjstvo. Narodni dom je trebao da po svršetku radova postane narodni univerzitet, ali je sudbina htela da radovi budu okončani tek godinu dana po Pupinovoj smrti.
